vele wegen kent het leven

 


Vele wegen kent het leven,

maar van al die wegen is er één die jij te gaan hebt.

Die ene is voor jou.

Die éne slechts.

 

En of je wilt of niet, díe weg heb jij te gaan.

De keuze is dus niet de weg, want die koos jou.

De keuze is de wijze hoe die weg te gaan.

Met onwil om de kuilen en de stenen,

met verzet,

omdat de zon een weg die door ravijnen gaat,

haast niet bereiken kan.

Of met de wil om aan het einde van de weg milder te zijn,

en wijzer, dan aan het begin.

 

De weg koos jou, kies jij ook hem?

 

Gedicht van Dag Hammarskjold, in de vertaling van Hans Stolp.

 

pad

 

 

neem de bocht

en als je wilt

vlieg je er zingend uit

klim de berg

en als je mag

stop je vlak voor de top

volg de lijn

als het je past

blijf je steeds erbinnen

dwaal doodlopend

als je botst

verleg en laag je lat

maar blijf

in godsnaam

op het echte

en niet het rechte pad

 

Door Merel Morre

soms een enkele keer..

 

Soms, een enkele keer,

met heel veel moeite en voornamelijk toevallig,

lukt het iemand

om met beide armen zijn verdriet te omvatten.

Hij tilt het op

Laat de deur niet op slot zijn nu..

Hij duwt hem open met zijn knie

en loopt met grote breedsporige passen naar buiten.

Kijk uit! roept hij

want het verdriet is zo groot dat hij er niet overheen kan kijken,

en doorzichtig is het nooit.

Ver weg, in een sloot of op een drassige plek

onder populieren

of achter een scheve schutting tussen autobanden,

speelgoed, resten van een vuur,

gooit hij het neer

en fluitend loopt hij terug naar huis.

 

Toon Tellegen, Uit "Als wij vlammen waren", Querido Amsterdam 1996